Rondreis Japan

Er staat weer een waanzinnige reis op het programma. We vliegen vanaf Brussel via Shanghai naar Osaka, Japan. Na deze 10.400 kilometer gaan we nog ruim 5.000 kilometer door Japan reizen. Met als absoluut hoogtepunt de Formule 1 race op het circuit van Suzuka. Daarnaast staat er met bezoeken aan Hiroshima en Nagasaki ook een stukje historie op het programma. 

Na vandaag nog gewerkt te hebben is het vanavond tijd om weer op vakantie te gaan. De koffers zijn al gepakt, dus na deze opgehaald te hebben richting station. We beginnen met een treinreis naar Brussel. Hier zullen we vlakbij het vliegveld overnachten zodat we morgen fris en zonder stress de reis kunnen aanvangen.

Na het ontbijt genuttigd de hebben bracht de shuttle van het hotel ons naar het vliegveld. Terwijl het wachten was om te gaan boarden konden we mooi de Formule 1 sprint shootout kijken, die plaatsvind in Shanghai. Toevallig gaat onze eerste vlucht ook daarheen. De vlucht verliep overigens prima. Aangekomen in Shanghai moesten we ruim een uur in de rij staan voor een balie waar het paspoort gescand werd en een nieuwe boardingpass geprint werd. Daarna door een poortje die eerste temperatuur opnam en vervolgens nog een keer door de beveiliging. Ze wisten onze overstaptijd wel aardig vol te maken zo. We hadden gelukkig nog wel wat tijd over om naar het toilet te gaan en wat drinken te kopen. Overigens kost een flesje cola hier op de luchthaven nog geen €1,=.

Het is vannacht redelijk gelukt de jetlag eruit te slapen. Het ontbijt was op zijn Japans al waren er weliswaar ei en worstjes aanwezig. Verder natuurlijk rijst en kip. Moet zeggen smaakte niet verkeerd. Vandaag gaan we Osaka verkennen. Hiervoor eerst nog een klein stukje met de trein. We begonnen bij het oude kasteel van Osoka. Deze is gebouwd van 1583 tot 1586 echter is het kasteel 1868 gesloopt. Hierna is het diverse keren herbouwd en weer gesneuveld bij verschillende gevechten. Totdat in 1997 een restauratie project voltooid werd waarna het kasteel een museum werd en de rest van het complex een park werd. Ook op deze zonnige zondag werd gretig gebruik gemaakt van het park. Hier en daar kwam zelfs al wat bloesem in de bloei.

Na een wandeling en kop koffie pakte we de trein weer naar het centraal station van Osaka. Een klein stukje lopen van het station staat het Umeda Sky Building. Dit zijn twee torens van 40 verdiepingen die bovenin met elkaar verbonden zijn. We konden met de lift naar het observatiedek op 170 meter hoogte. Dit gaf een prachtig uitzicht op de stad. De treinen beneden leken net van een modelspoorbaan. Na van het uitzicht genoten te hebben was het even afkoelen met een lekker ijsje. De matcha smaak kon natuurlijk niet ontbreken. Eenmaal weer terug met de voetjes op de grond was het tijd voor nog een koffie alvorens we aan de sushi wilde gaan. We kwamen tegen 5 uur bij het restaurant aan en helaas was op dat moment de wachttijd 60 tot 90 minuten 😱.

Dus maar besloten om verder te gaan en de metro te pakken naar de Tsūtenkaku. Ook dit is een remake, de oorspronkelijke toren is tijdens de tweede wereldoorlog gesneuveld. Leuk feitje is dat bovenop de toren een lampje brand die met de kleur het weer van de volgende dag afgeeft. Dit keer zijn we niet boven geweest en zijn we een naast gelegen eettentje binnen gegaan. Hier zat een tepanyaki plaat in de tafel en kon je zelf wat maken. Het zag er allemaal heerlijk uit, helaas werden we gehinderd door een taalbarrière. Je moest eten bestellen via je telefoon er was echter geen wifi. Dus dat werd hem helaas niet. Even verderop stond nog een bekende hoogbouw. De ABENO HARUKAS was van de bouw in 2014 tot 2023 het hoogste gebouw van Japan. Deze moest natuurlijk ook even op de foto. Na hier nog een rondje gelopen te hebben zijn we terug gelopen naar het station om de trein terug naar Sakai te pakken. Bij het station hebben we uiteindelijk bij de supermarkt nog sushi ingeslagen, voor nog net €6,= hebben we hier samen heerlijk van gegeten!

Als laatste, het was hier vandaag 22 graden.... Ik wil jullie niet jaloers maken. En hebben we ruim 20 kilometer door Osaka gelopen. 

Vandaag een bezoekje aan Nara op de planning. Hiervoor moeten we ongeveer 40 kilometer met de trein reizen. De stad Nara werd oorspronkelijk gesticht om dienst te doen als hoofdstad van Japan. Van 710 tot 784 was dit het ook, al het het toen nog de naam Heijō. 

Nu zie je dit nog goed terug. Het keizerlijke paleis, de vele boedistische tempels en shintoschrijnen laten de oude grandeur nog zien. Vele staan op de werelderfgoed. Een andere bekend fenomeen uit deze stad zijn de sikaherten die vrij door de stad rondlopen. Ze worden gezien als boodschappers van de goden en zijn daarom heilige dieren. Er lopen er ongeveer 1200 rond. 

Vandaag zijn we naar een pretpark geweest. We zijn naar Universal studio's in Osaka geweest. Het park is goed en makkelijk bereikbaar en ook hier weer zie je hoe georganiseerd de Jappaners zijn. Het was echt heel erg druk en toch liep alles soepel en wacht iedereen netjes op zijn beurt. Verder ook hier geen propje op de grond te vinden, ookal is overal eten en drinken te koop.

Zelf vonden we het park helaas een beetje tegenvallen. Temeer omdat de toegang tot Mario world voor de gehele dag vol was. En daarnaast de 4D shows van Shrek en Sesamstraat vervangen zijn door minder bekende shows. Wel hebben we een spectaculaire show gezien gebaseerd op de film Waterworld. Beelden hiervan zijn te zien in onderstaande compilatie. Hierna liepen Juressic Park binnen en zijn we na wat gegeten te hebben The Ride in geweest. Hierbij gingen we in een boodje door het Juressic Park heen nadat de dinosauriërs ontsnapt waren. De rit eindige met een goede splash. Een aangename verkoeling bij ruim 20°.

De details in het park zijn overigens prachtig. Je waant je echt in het Juressic Park en even verderop in New York. Ook hebben we Snoopey nog mogen ontmoeten en zagen we wat Minions uit het raam klimmen. Aan het eind van de middag vonden we het wel mooi geweest en hebben we de trein terug naar het hotel gepakt. 

Onderstaande foto's en filmpjes zijn met de telefoon gemaakt. 

Het is weer tijd om verder te reizen

Dus de koffers pakken en uitchecken. We gaan zo'n 80 kilometer verder naar Kyoto toe. Deze stad kent ongeveer 1,5 miljoen inwoners en is dan ook een aardig drukke bedoeling. Aangekomen in Kyoto laten we de koffers achter in een kluisje op het metrostation en pakken we de bus. De bus brengt ons naar het bamboe bos. Dit is een natuurlijk gegroeid bos, van hoe kan het ook anders, bamboe. Dit is toch wel uniek om te zien.

Nadat we door het bos heen waren kwamen we in een oudje Japanse wijk. Een van de bewoners serveerde koffie in de voortuin. Daar hebben we gretig gebruik van gemaakt. Even verderop hadden we twee keuzes, rechtdoor lopen of rechtsaf. Linda wilde kraag rechtsaf, want daar was het rustiger. Dus wij die route volgen. Onderweg de nodige bloesems en historische bouwwerken mogen aanschouwen. Totdat we ineens een helling op moesten en we ineens in de berger rondom Kyoto liepen. Hier waren we niet helemaal op voorbereid en ondanks de fysieke inspanning konden we genieten van de omgeving.

Opeens kwamen we een verlaten stationnetje tegen. Dus ik wilde daar de trein pakken en volgens Linda zou hier niets meer rijden. Ik zet nog geen voet op het perron of er komt een treintje aan. Bleek dit een speciale touristen trein te zijn en deze zat helaas al vol. We moesten nog een kwartiertje verder lopen naar het "echte" station. Midden tussen twee bergtunnels lag hier ineens een station. Naast een kaartjes automaat stond hier ook een automaat met drinken. Die cola heeft nog nooit zo lekker geproefd! Deze trein bracht ons uiteindelijk naar het hoofdstation van Kyoto. Hiervandaan was het nog 2 kilometer lopen naar het metrostation waar de koffers lagen.

We hebben dit uiteindelijk gelopen en hebben daarna aan een welverdiende maaltijd gezet. Een rijst omelet met Waygu beef. Wat een sensatie is dat en dan ben ik niet eens een liefhebber van biefstuk. Het smolt op je tong. Hierna de koffers pakken en de bus naar het hotel opzoeken. Eenmaal bij het hotel kwam nog een verrassing. Dit bleek een 18+ hotel te zijn 🫣. Gelukkig is het maar voor twee nachten. Na 17,5 kilometer in de beentjes was ik eigenlijk wel blij met elk bed.... 

Na de wandeling aan de randen van Kyoto gisteren, houden we het vandaag wat meer in het centrum. Eerst met de bus naar het centrum en al snel waren we bij de Kiyomizu-dera, de eerste tempel van vandaag. Ook hier zie je de eerste bloesem uitkomen en dat levert mooie plaatjes op. Deze tempel komt overigens uit de 8e eeuw. Intussen hadden we aardig wat trek gekregen dus trokken we een restaurantje binnen. Daar hadden we de keus laten vallen op de Tamejiro's Chicken Ramen met Black soy sauce. Het was een flinke kom, maar wat was die lekker zeg. We konden er weer even tegen. Dat is maar goed ook want we hebben nog wat op het programma staan.

Na de Kiyomizu-dera liepen we verder naar de Hōkan-ji Temple. Dit is eigenlijk meer een Pagoda. Waarna we via de Yasaka Shrine in het Maruyama Park uitkwamen. Dit is het oudste park van Kyoto en staat bekend om zijn kersenbloesems. Helaas waren deze pas sporadisch uitgekomen, wel zag je al veel knopjes zitten. Dus over enkele dagen kunnen we denk ik van de volle glorie genieten. Uiteindelijk kwam we uit bij Chion-in in Higashiyama-ku. Dit is het hoofdkwartier van de Jōdo-shū opgericht door Hōnen. Een prachtig complex met verschillende tempels en mausoleum.

Vandaaruit zijn we terug gelopen naar het centrum om nog even een bakje koffie te doen. Na de koffie zijn we verder gelopen naar het station van Kyoto om daar de trein te pakken. Deze bracht ons bij Kura sushi. Hier hebben we heerlijke sushi gegeten die op een lopende band langs komt. Per bordje reken je af. Ook kan je via een tablet nog iets bestellen wat je toevallig niet langs hebt zien komen of mis hebt gekregen. Net als je drinken komt dit op een aparte band naar je tafeltje. Ook de aankomst en het afrekenen gaat vol automatisch en je spreekt dus eigenlijk niemand en je eet heerlijke sushi. Een bijzondere en heerlijke gewaarwording. Als toetje kozen we beide voor een pannenkoekje met banaan en slagroom. En ook dit kwam op de band naar het tafeltje.

Na vandaag ook weer 15 kilometer gelopen te hebben, hadden we dit wel verdiend. En ja deze sushi was nog beter dan die van de week uit de supermarkt. 

Na twee nachten het love hotel is het tijd om de koffers weer te pakken. We nemen de bus naar Kyoto station. Dit station is het op een na grootste station van Japan. Het 70 meter hoge station met 15 verdiepingen is in 1997 geopend. Vanaf dit station nemen we de Shinkansen naar Hiroshima. Dat is 340 kilometer en hier doen we 1,5 uur over met de kogeltrein. Shinkansen betekent nieuwe hoofdlijn en is een netwerk van hogesnelheidstreinen door Japan heen. Dit netwerk staat bekend om zin stiptheid en in de spits rijden er tussen Tokyo en Osaka zelfs 13 treinen per uur.

Vanuit Kyoto gaat de route eerst terug langs Osaka en vervolgens via Okayama naar Hiroshima. Bij aankomst op het station controleerde we eerst het hotel. En dat was maar goed ook, want dit bleek hetzelfde soort hotel te zijn als de afgelopen nachten. Gelukkig kon deze nog tot check in tijd geannuleerd worden en hebben we nog een ander hotel kunnen boeken. Dit hotel ligt langs de vredesboulevard en als je die afloopt kom je in het vredespark uit. Hierover later meer. Nu eerst wat eten in het centrum. Hier had ik online een leuk zaagje gevonden ergen is de kelder in de winkelstraat. Het was een shot in de toost. We hebben heerlijk gegeten en hier kwam een robot je eten brengen dat je via een tablet besteld hebt. Je drinken moest je nog wel zelf pakken.

Verder hebben we niets gedaan en daarmee een betrekkelijke rustdag genomen. 

Hiroshima, de stad die vooral bekend is vanwege De bom. De bom genaamd "Little Boy" kwam op 6 augustus 1945 om 8:15 locale tijd zo'n 600 meter boven de stad tot ontploffing. Het zou de eerste atoombom zijn die tijdens een oorlog is ingezet. Door de extreme hitte en daaropvolgende branden is tot ruim 3 kilometer ver alle bebouwing verwoest. Een van de weinige overgebleven ruïnes is nu een herdenkingsmonument. Na de oorlog is de stad herbouwd en uitgeroepen tot stad van de vrede.

Ons hotel ligt dan ook aan de vredesboulevard en na het ontbijt lopen we die af naar het vredespark. Hier staat ook het vredesmuseum die we bezocht hebben. Dit is een heel indrukwekkend museum met resten puin, kleding en zelfs een driewieler. Ook zijn er heel veel foto's tentoongesteld en is het bizar om te zien hoeveel er vast gelegd in de tijd. Zelfs de ontploffing van de bom vanaf een paar kilometer verder. Het meest indrukwekkende vond ik een luchtbeeld wat de oorspronkelijke stad liet zien. Waarna je de bom over de stad zag vallen en de verwoesting die het veroorzaakt heeft. Ondanks dat je Japanners ook zo hun rol hebben gehad in de oorlog, vraag je je toch af of dit nodig is geweest. Na het museum en een kopje koffie lopen we door het vredespark heen en komen we uit bij de Genbakukoepel. Het eerder genoemde vredesmonument. Ik snap niet hoe dit heeft kunnen blijven staan. Een paar meter van de ontploffing.

Eenmaal uit het park liepen we richting het kasteel van Hiroshima. Hierbij kwamen we langs het Edion Peace Wing Hiroshima. Een voetbal stadion waar een kwartiertje laten de aftrap plaats zou vinden. We besloten kaartjes te kopen en naar binnen te gaan. Het was een wedstrijd in het WE League. De lokale heldinnen van de Sanfrecce Hiroshima Regina namen het op tegen de AC Nagano Parceiro Ladies. We hebben een leuke wedstrijd gezien en genoten van het thuispubliek dat de sfeer er goed inbracht. Een late 1-0 voor de thuisclub in de 80e minuut maakt het feest compleet. Na de wedstrijd zijn we uiteindelijk nog doorgelopen naar het kasteel. Hierna vonden we het wel mooi geweest en hebben we weer heerlijk gegeten voordat we naar het hotel gingen. 

Na het ontbijt pakken we vandaag de tram de stad uit. Bij het eindpunt van de tram stappen we over op de ferry naar Miyajima. Dit is een eiland in de Japanse binnenzee voor de kust van Hiroshima. Het eiland is vooral bekend van het Itsukushima-schrijn. Deze staat in het water voor de kust van het eiland. Bij eb kan je er naartoe lopen en bij vloed staat die in het water.

Verder hebben we nog een rondje gelopen door de gelijknamige stad. Ook op dit eiland lopen tamme herten rond. In tegenstelling tot die in Nara, mogen ze hier niet gevoerd worden. Het was verschrikkelijk druk op het eiland en dat is ook te zien aan de frequentie van de ferries. Elke 5 minuten vertrekt er een boot vol met toeristen. Na een paar uurtjes houden we het ook voor gezien en nemen we dezelfde weg terug. Voordat we naar het hotel gaan eten we nog wat net buiten het centrum. Op het menu stond Japanse curry. Dit had ik nog niet gegeten en was verschrikkelijk lekker. 

We pakken eerst de limited Express trein van Hakata naar Takeo-Onsen. Hier hebben we een overstap van 3 minuten op de aansluitende Nishikyushu Shinkansen. Deze zal ons uiteindelijk naar Nagasaki brengen. Dis stukje Shinkansen is in 2022 open gegaan en is nog niet aangesloten op de rest van het netwerk. Over de aanleg van het laatste stukje van Takeo-Onsen naar Hakata wordt nog flink gesteggeld. Totaal is de reis bijna 150 kilometer en we doen hier ongeveer 1,5 uur over. Daarmee zijn we ook gelijk in het meeste verre punt van de treinreis gekomen. Vanaf nu zullen we weer richting het oosten reizen. 

Eenmaal in Nagasaki gaan we eerst langs The Twenty Six Martyrs Monument. Een monument en verschrikkelijk lelijke kerk ter nagedachtenis aan de 26 geëxecuteerde christenen in 1597. Daarna bezochte we een stukje Nederlandse historie. In Dejima bevond zich een handelspost van de VOC. Deze is voor een groot gedeelte nagebouwd, leuk om te zien en rond te lopen. Verderop bevind zich nog de Hollandstraat en Hollandberg. Hier zijn we ook langs gelopen. Na het bezoek aan dit deel van de stad hebben we de tram gepakt. 

We gaan richting de plek waar de tweede atoombom is ontploft. Niet geheel toevallig zijn we net als in de geschiedenis 3 dagen na het bezoek in Hiroshima om deze plaats. Want 3 dagen na de bom in Hiroshima is de tweede boven Nagasaki tot ontploffing gebracht. Overigens was Nagasaki niet het oorspronkelijke doel, dat was Kokura. Door bewolking en slecht weer lukt het niet om Kokura te bombarderen waarop besloten is uit te wijken naar Nagasaki. In het vredespark is het punt waar de bom ontplofte gemarkeerd. Ook hier is het weer bijzonder om te zien hoe ze met de geschiedenis om gaan. Na een rondje door het park gaan we richting station voor nog een bakje koffie en later noedels als avondeten. Na het eten pakken we trein via de zelfde route weer terug maar Hakata. Het begin van de terugreis richting het oosten.... 

Vandaag gaan we Fukuoka verkennen. We beginnen vlakbij het hotel bij de Kushida-jinja. Hier staat de bloesem alweer vol in de bloei. Als we verder lopen naar de Tochoji Temple worden we op nog meer prachtige bloesem getrakteerd. Hierna pakken de metro richting het kasteel van Fukuoka. Nadat we daar koffie gedronken hebben lopen we richting het kasteel. En dan lopen we echt te midden van allemaal bloesembomen. Zo verschrikkelijk mooi. Wat het compleet maakt is een festival met allemaal foodtrucks. Daar moet ik natuurlijk het nodig van gaan proeven straks.

Eerst gaan we nog naar het kasteel die grotendeels in de stijgers staat. Wel geeft het van bovenaf een prachtige blik op de bloesembomen. We lopen dan eerst nog een rondje door het naast gelegen Ōhori Park voordat we terug gaan naar de foodtrucks. Het eerste gerecht is Mantai. Een aparte en lekkere smaak en prima bereid. Daarna volgen nog een Japanse hotdog en hele grote frieten. Echt genieten zo met het heerlijke lente zonnetje. Met volle buikjes keren we terug naar het hotel om nog wat te rusten na de drukke afgelopen twee weken. 's avonds gaan we nog naar een lokaal restaurantje voor een poke bowl. Ik kan wel wennen aan de Japanse keuken!